منبع تصویر، Getty Images
تقابل دو تا از بهترین تیم‌های فصل جاری فوتبال انگلیس؛ دو تیمی که در ابتدای فصل رسانه‌ها و هواداران فوتبال حساب چندانی حتی روی کسب سهمیه لیگ قهرمانان از سوی این دو تیم نمی‌کردند اما حالا برای کسب قهرمانی لیگ در حال رقابت هستند.
منچستریونایتد درحالی به استقبال این بازی رفت که به رغم مشکلات مختلفش در طول فصل، در بازیهای رو در رو با رقبایش نتایج عالی گرفته بود؛ از جمله پیروزی مقابل آرسنال در بازی رفت در اولدترافورد.
پیروزی مقابل سیتی، لیورپول و تاتنهام را هم باید به نتایج عالی اریک تن‌هاخ در بازیهای بزرگ اضافه کرد.
آرسنال و میکل آرتتا هم از تیم‌های شگفت‌انگیز فوتبال اروپا هستند؛ تیمی که پیش از شروع فصل دو بازیکن منچسترسیتی را جذب کردند. پیوستن خسوس و الکساندر زینچنکو از سیتی به آرسنال، به این مفهوم بود که پپ گواردیولا آرسنال را رقیب تیمش در راه کسب قهرمانی لیگ نمی‌بیند اما حالا که به هفته بیست و یکم رسیده‌ایم، آرسنال همچنان در صدر جدول است.
جالب اینکه ژسوس مهاجم برزیلی آرسنال در جریان جام جهانی مصدوم شد و همچنان نمی‌تواند در ترکیب آرسنال حاضر باشد اما نبود این مهاجم موثر هم فرم و ریتم آرسنال را خراب نکرده است.
ترکیب ویژه یونایتد در نبود کاسمیرو
منبع تصویر، PA
تن‌هاخ مجبور بود تیمش را بدون کاسمیرو به میدان بفرستد؛ بازیکنی که در بازی قبلی مقابل کریستال پالاس کارت زرد گرفت و از بازی بزرگ مقابل آرسنال محروم شد.
واکنش تن‌هاخ اما جالب بود: «در ملاقات قبلی با آرسنال، بدون کاسمیرو، این تیم را شکست دادیم. پس بازهم می‌توانیم بدون کاسمیرو این کار را انجام دهیم.»
طبیعی بود که در نبود کاسمیرو، تن‌هاخ مثل بازی رفت از اسکات مک‌تومینای استفاده کند اما آنچه غافلگیرکننده بود، قرار نگرفتن فرد در ترکیب اصلی بود.
تن‌هاخ تصمیم گرفت از مثلث مک‌تومینای، کریستین اریکسن، برونو فرناندز در مرکز خط میانی استفاده کند و آنتونی، مارکوس رشفورد و ووت وگورست هم در بخش هجومی قرار بگیرند. به این ترتیب مهاجم بلندقامت هلندی پس از بازی مقابل کریستال پالاس، برای دومین بار در ترکیب اصلی یونایتد در لیگ برتر قرار گرفت.
در خط دفاع هم آرون فن‌بیساکا، رافائل واران، لیساندرو مارتینز و لوک شاو ۴ بازیکن یونایتد بودند.
آرسنال مثل اغلب بازیهای فصل جاری، با ترکیب آشنای خود در قالب سیستم ۳-۳-۴ بازی را شروع کرد؛ بن وایت، ویلیام سالیبا، گابریل و زینچنکو در خط دفاع، توماس پارتی، گرانیت ژاکا و مارتین اودگارد در خط میانی و مثلث بوکایو ساکا، گابریل مارتینلی و ادوارد انکتیا در خط حمله.
انکتیا که با مصدومیت ژسوس، تبدیل به مهاجم مرکزی آرسنال در ترکیب اصلی شده، در چند هفته اخیر ۲ گل به برایتون و وستهم در لیگ برتر زده بود و ۲ بار مقابل آسکفورد در اف.ای کاپ گلزنی کرده بود.
با نگاهی به ترکیب دو تیم، کاملا روشن بود که هر دو مربی از چندین بازیکن هجومی در ترکیب ابتدایی استفاده کرده‌اند؛ نکته‌ای که همه چیز را برای یک بازی هیجان‌انگیز آماده کرده بود.
درخشش انکتیا و رشفورد در نیمه اول
منبع تصویر، Reuters
بازی در دقایق ابتدایی با فشار حملات آرسنال همراه بود، یعنی همان چیزی که انتظارش می‌رفت. فرم مطلوب ساکا و مارتینلی و اودگار در خط سوم آرسنال، به حملات این تیم شکل و بعد مناسبی داده بود.
گل اول بازی اما از آن منچستریونایتد بود؛ گلی که در دقیقه ۱۷ با حرکت انفرادی درخشان رشفورد در یک سوم دفاعی آرسنال زده شد.
توپ‌گیری فرناندز، دادن پاس کوتاه ساده به رشفورد، دریبل زیبای پارتی توسط رشفورد که توپ را از میان پاهای هافبک آرسنال عبور داد و سپس شوت پای راست دقیق از پشت محوطه جریمه که دروازه رمزدل را باز کرد.
این نهمین گل رشفورد در بیستمین بازی او در فصل جاری لیگ برتر بود.
پس از این گل حملات آرسنال تشدید شد و سرانجام در دقیقه ۲۴ درحالی آرسنال به گل رسید که پیش از رسیدن به این گل، بیش از ۲ دقیقه توپ را در یک سوم دفاعی حریف خود چرخانده بود.
کرنر آرسنال پس از دفع توپ بازیکنان یونایتد، در موج دوم با ارسال از سمت چپ توسط ژاکا و ضربه سر انکتیا روی تیر دوم تبدیل به گل شد.
گرت ساوتگیت سرمربی انگلیس که در ورزشگاه حضور داشت، در همان نیمه اول درخشش انکتیا را از نزدیک تماشا کرد و احتمالا نمایش موثر انکتیا، سرمربی انگلیس را به پیدا کردن یک مهاجم ذخیره برای هری کین در جام ملتهای ۲۰۲۴ اروپا امیدوار کرد.
درواقع مصدومیت ژسوس، هرچند آرتتا را در آرسنال تحت فشار گذاشت اما این باعث شد انکتیا تبدیل به مهاجم ثابت آرسنال شود، پیشرفت کند و سود این پیشرفت، احتمالا به تیم ملی انگلیس هم خواهد رسید.
فشار تاکتیکی آرتتا به داور
منبع تصویر، BBC Sport
نیمه اول درحالی با نتیجه یک-یک به پایان رسید که مالکیت توپ ۵۱ به ۴۹ برای آرسنال بود و شوت در چارچوب دو تیم هم در عدد ۲ برابر بود.
اما ۶ کرنر و ۱۱ شوت آرسنال نشان‌دهنده اشتیاق بالای آرسنال به بازی هجومی بود. نیمه دوم با تعویض آرتتا در سمت راست خط دفاع آغاز شد؛ تومیازو ژاپنی به جای وایت وارد زمین شد تا کنترل حرکات رشفورد با دقت و قدرت بیشتری انجام شود.
این تعویض نشان داد که آرتتا از نحوه کنترل رشفورد در نیمه اول رضایت نداشته است. تن‌هاخ اما ترجیح داد با همان ترکیب ابتدایی، نیمه دوم را هم شروع کند.
آرتتا در یک صحنه از نیمه اول پس از خطای لوک شاو روی ساکا تلاش کرده بود داور را به دادن کارت زرد به مدافع چپ یونایتد قانع کند؛ کاری که نتیجه عکس داد و داور به خود آرتتا به دلیل این حرکتش کارت زرد داد.
اما این حرکت آرتتا صرفا از سر خشم و فشار نبود. سرمربی آرسنال می‌دانست که اگر شاو زود کارت زرد بگیرد، در ادامه بازی مقابل مهمترین عنصر هجومی آرسنال یعنی ساکا، محتاطانه و با ذهنیت شرطی دفاع خواهد کرد.
مارتینز، بار دیگر در نقش ویدیچ
منبع تصویر، Getty Images
در نیمه دوم این جدال یک مقابل یک میان ساکا و شاو در سطح بالایی ادامه داشت. ساکا که بارها تا فاصله چند متری دروازه دخیا نزدیک شده و نتوانسته بود ضربه آخر را بزند، در دقیقه ۵۴ از پشت محوطه جریمه به فضاهای میانی حرکت کرد و با شوت پای چپ از پشت محوطه جریمه، دروازه دخیا را باز کرد.
گل ساکا، این بار خیلی زود توسط یونایتد پاسخ داده شد و در دقیقه ۵۹ دفع توپ رمزدل پس از ضربه ایستگاهی یونایتد، باعث شد مارتینز خودش را به سوی توپ پرتاب کند و در موقعیت نامتعادل، توپ را به ضربه سر به تور دروازه آرسنال برساند.
نحوه ثبت این گل یونایتد، وجه مبارزه‌جو و امیدوار شخصیت مارتنیز را بار دیگر نمایان کرد؛ بازیکنی که شکل فوتبالش، برای بسیاری از هواداران منچستریونایتد، یادآور نمانیا ویدیچ است.
اسیر شدن یونایتد در نیمه خودی
منبع تصویر، Getty Images
از اینجا به بعد، یونایتد تقریبا در ادامه اجرای بازی دفاع-ضدحمله خود ناموفق بود. آمدن فرد به جای آنتونی به میدان و انتقال فرناندز به پست بال راست هم نتوانست یونایتد را از زیر فشار آرسنال خارج کند.
درواقع آرسنال در ۳۰ دقیقه پایانی بازی، تسلط بسیار مناسبی در حفظ توپ در نیمه زمین یونایتد داشت و اشتباهات بازیکنان یونایتد پس از گرفتن توپ در دادن پاس اول و دوم، باعث شده بود آرسنال در اغلب مواقع خیلی زود دوباره توپ را در نیمه زمین یونایتد پس بگیرد و حمله دیگری را شکل دهد.
این کلید بازی بزرگ لندن بود؛ اینکه بازیکنان یونایتد در بخش پایانی بازی، پس از گرفتن توپ در نیمه خودی، نمی‌توانستند حفظ توپ کنند و آرسنال را عقب برانند.
این بار تن‌هاخ گارناچو را هم زمانی به بازی آورد که کار از کار گذشته بود؛ در دقیقه ۹۲ فشار شدید حملات آرسنال با ضربه انکتیا از فاصله بسیار نزدیک به دروازه دخیا، تبدیل به گل سوم شد و گارناچو پس از این گل وارد زمین شد و دیگر یونایتد فرصتی برای استفاده از سرعت و دریبل‌های این پدیده آرژانتینی نداشت.
حس خوب ساوتگیت پس از بازی
منبع تصویر، Getty Images
آرسنال با این پیروزی در لحظات پایانی بازی، درحالی فاصله با سیتی را در ۵ امتیاز و البته با یک بازی بیش از سیتی نگه داشت که در جریان بازی مقابل یونایتد، تیم آرتتا ۵۸ درصد مالکیت توپ داشت، ۲۵ شوت زد و ۱۲ کرنر داشت.
البته تعداد شوت‌های در چارچوب آرسنال ۵ تا بود و فقط یک شوت در چارچوب بیش از یونایتد داشت اما در جریان بازی با حملات دامنه‌دار و حفظ توپ در نیمه زمین یونایتد، به پیروزی نزدیک بود؛ کاری که سرانجام با گل انکتیا، به آن رسید.
ساوتگیت هم قطعا ورزشگاه امیریتس لندن را با خوشنودی ترک کرده است؛ خوشنودی از آمادگی ستارگانی مثل رشفورد و ساکا و البته ظهور پدیده‌ای قابل اعتنا به نام انکتیا.